Dziadek w oczach Czandu

Dziadek w oczach Czandu

Dziadek uhonorowany przez Państwa za jego wkładu w literaturę.

W ciągu 27 lat w swojej karierze nauczycielskiej, mój dziadek napisał 20 książek, w tym 5 o gramatyce w języku malajalam i 5 książek dla dzieci. Oprócz gramatyki i książek dla dzieci, mój dziadek przetłumaczył starożytne wiersze Hinduskie z Sanskrytu na malajalam (w łatwy do zrozumienia sposób dla czytelników)Jedna z jego książek Nalacharitham attakatha(നളചരിതം ആട്ടക്കഥ) przyniosła mu nawet Państwowa nagroda literacka za całokształt twórczości, za jego wkładu w literaturę. (coś ala Nobel, ale u nas w Indiach)
Każdego dnia odwiedzali go słynnych pisarzy, i ludzi z telewizji i pras, aby omówić z nim najnowsze trendy w języku malajalam i rozmawiać o literaturze. Moja babcia miała za zadanie parzyć bawarkę dla wszystkich tych gości. Czasami żartowała: „Gdzie twój dziadek myśli że mamy tyle mleko do zrobienia herbaty ?? Nie chcę spędzać całe życia robiąc herbaty dla gości. Pomóż mi! „: D

Co nauczył mnie mój dziadek, jakie wartości mi przekazał?

Ponieważ mój dziadek był trochę sławny, otrzymywał bezpłatnie gazety i książki od wielu wydawców. Cały salon był wypełniony gazetami i z najnowszymi książkami wydawanych przez pisarzy wokół całej Kerali. Dzięki temu miałem dostęp do znanych gazet i książki z całego województwa. Kiedy mój dziadek pisał na swoim pracowni(w salonie), ja siedziałem naprzeciwko niego czytając wiersze dla dzieci, i artykuły o polityce światowej i o filmach z Francji, Wielkiej Brytanii i USA.

Póżniej wieczorem usiedliśmy razem i oglądaliśmy film w telewizji i piliśmy herbatę. 🙂 Czasami znajdowałem małe błędy gramatyczne w artykułach i książkach napisane przez niego, i biegałem do niego pokazać błędy które znalazłem. Wychwalił mnie przy wszystkich gościach i członków naszej rodziny. „Czandu dzisiaj znalazł błąd w mojej książce, Dobra robota Czandu”.

Mój dziadek był często zapraszany do wielu fundacjach literackiej, aby rozmawiać na temat najnowszych trendów w języku malajalam i w celu dawania wykładów na temat przyszłości naszego języka. Zawsze zabrał mnie i moją matkę do tych konferencji. Naszym zadaniem było serwowanie herbaty i przekąski dla gości, i rozdawanie ulotek o programie. Przez większość mojego dzieciństwa miałem okazję poznać sławnych pisarzy, i literackich gigantów w języku malajalam i uścisnąć im dłoń. Dzięki niemu od najmłodszych lat rozwijałem miłość do czytania. Zakochałem się w zapachu świeżo wydrukowanych książek i gazet. 🙂 Zaszczepił we mnie miłość do czytania, i to budował u mnie ciekawość do świata i ludzi. Dzięki niemu zacząłem się zastanawiać o różnych rzeczach, i zadawałem pytania i byłem ciekaw wszystkiego wokół mnie.

Uśmiechnij się Czandu.
Mój dziadek miał ogromną bibliotekę z setkami książek, które otrzymał przez te wszystkie lata. Oboje kochamy dobry humor, i on wiedział jak bardzo lubiłem się śmiać. Kiedy tylko zobaczył że mam zły dzień, zabrałby mnie do biblioteki i razem szukaliśmy książki z dowcipami.. Później czytałem dowcipy przy nim, a my śmialiśmy się razem. Uwielbiał gdy się uśmiechałem 🙂

W jaki sposób byłem inny od mojego dziadka.
Mój dziadek był całkowicie skoncentrowany na swojej karierze literackiej. Gdy babcia była skupiona z zajęciami w domu, on poświęcał cały dzień na pisaniu czy na czytania artykuły które ludzie mu wysłali. Miał krótki temperament (może dlatego że był jedynakiem), i często był zły na moją matkę i babcię za jakąś drobną rzecz. Wtedy moja babcia i matka mówią do mnie „dlaczego twój dziadek musi być taki wkurzony zawsze?

Mimo że mój dziadek i inni członkowie rodziny często mieli swoje nie porozumienie, ja zawsze byłem oceanem spokoju. Nie złościłem się tak szybko jak mój dziadek. Gdy moja matka i dziadek mieli gorącą kłótnię, ja piłem herbatę i czytałam gazetę na rogu salonu(ale i tak nasz dziadek bardzo  kochał swoją córkę). W jakiś sposób jego krótki temperament nie miał na mnie żadnego wpływu. Jak ktoś w rodzinie mieli jakąś kłótnie, to ja byłem tą osobą który pocieszył wszystkich w domu. Najczęściej opowiadałem mojej babci 'Ah dziadek nie jest aż taki zły jak myślicie. Po prostu zignorujmy to i idziemy dalej’

Mam miłe wspomnienie z dzieciństwa, które może wam się spodobać. Kiedy byłem młody, ukradłem wartościową rzecz z domu mojej cioci (Wiem wiem, głupie to było. Wiesz jak masz skłonność zrobić coś głupiego, kiedy jesteś młody). Wszyscy w mojej rodzinie byli bardzo rozczarowani. Moja ciotka i wujek powiedzieli mi, że nie chcą mnie już widzieć. Nawet członkowie mojej rodziny zignorowali mnie i nie chcieli ze mną rozmawiać. To był jeden z najgorszych momentów w moim życiu i zupełnie straciłem szacunek do siebie. Widziałem, jak bardzo mój dziadek się cierpiał, widząc jak inni mnie traktowali.

Kilka lat później on zaczął mi mówić, jak jemu było trudno słuchać złych rzeczy o mnie od wuja i ciotki. Powiedział mi że nadal mnie kocha za to kim jestem, i nie będzie mnie oceniał za moje błędy. Przypomniał mi że wierzy we mnie i mam nie słuchać mojej cioci czy wujka. Właściwie to wtedy poczułem że mam kogoś kto kocha mnie bezwarunkowo, i bez względu na to jakie błędy popełniłem w życiu. Kocham mojego dziadka bardziej niż moją matkę, ojca czy brata.

Mój dziadek miał niedawno udar mózgu, a jego stan pogarsza się z dnia na dzień. Zawsze chciałem mu powiedzieć, że najbardziej kocham mojego dziadka na tym świecie. Musiałem mu powiedzieć to zanim byłoby za późno. Nigdy wcześniej mu tego nie powiedziałem (nie mamy tradycji mówienia „kocham cię” czy wyrażania miłości z słowami do siebie na wzajem w naszej rodzinie. To nie jest tak w całym kraju, tylko u nas w rodzinie zostało ten nawyk) Więc zadzwoniłem do niego.

Wiedziałem że mój dziadek nie może mówić, ale mógł zrozumieć wiele rzeczy które mówimy do niego. Powiedziałem mu, ilu ludziom podobało mój post na temat mojego dziadka na blogu, i powiedziałem mu że on jest moim bohaterem. Coś mi odpowiadał, ale nie mogłem tego zrozumieć. Powiedziałem mu że mam tyle rzeczy do powiedzenia, i poprosiłem go aby był silny i stał się zdrowym żebym móc go odwiedzić w ciągu 6 miesięcy. 🙂 Moja matka mówiła że on się cieszył jak to usłyszał.  🙂