Kara cielesna
O uprzedzeniach do kolorowych
22/11/2017Physical punishment
18/12/2017
Sprawiamy bólu fizyczny i używamy taktyki przestraszenia, aby dzieci były posłuszne. Najczęstszą formą kary cielesnej jest bicie nóg lub rąk ucznia za pomocą drewnianej laski. Nie ma dyskryminacji wobec chłopców i dziewcząt. Wszystkie płcie dostają po równo, ale oczywiście chłopcy dostają więcej kar, ponieważ więcej sprawiają kłopotów i więcej hałasują w szkole. Jeszcze innym sposobem karania jest szczypanie, głównie po uszach lub po rękach.
Kara cielesna była od dawna normą w szkołach i domach w Indiach. W szkołach jedynymi nauczycielami, których miło wspominamy do tej pory, są ci, którzy nas nie bili, którzy zawsze poświęcali czas na wytłumaczenie rzeczy cierpliwie, bez żadnych obelżywych słów czy bicia. Ci którzy nas bili, byli zawsze wspominani z lekką odrazą. Zamiast nam wytłumaczyć pewne rzeczy, wywołali terror i sprawili że nasze życie było ciężkie.
Kiedy bicie w szkole to za mało …
Hindusi rodzice wysyłają swoich synów i córek na dodatkową lekcję do prywatnego nauczyciela. Więc po szkole wracaliśmy do domu, zmienialiśmy ciuchy i coś zjedliśmy. Następnie należało pójść do domu nauczyciela na dodatkowe 3 godziny zajęć. Zajęcie odbywały się od dwóch do trzech razy w tygodniu. Rodzice robią to, aby ich dzieci były jeszcze mądrzejsze. Uważają, że dodatkowe lekcje pomogą dzieciom uzyskać jeszcze lepsze oceny. Moja nauczycielka z biologii była moją prywatną nauczycielką. Ponieważ moja mama chciała żebym był mądry, chodziłem do tego nauczyciela od drugiej klasy aż do 7ej klasy. Tak więc gdy nauczycielka biologii szczypała mnie w uszy w szkole, wracałem wieczorem po dodatkową dawkę szczypania do niej do domu. Wydaje mi się, że moja mama chciała jak najlepiej dla mnie, ale byłem coraz mniej zainteresowany nauką ze względu na szczypanie i karę.
W Polsce dzieci nie otrzymują kary cielesnej. W ten sposób w dzieci rozwija się poczucie odpowiedzialności. W Polsce i Europie rozmawia się z dziećmi. Rodzice słuchają swoich dzieci. Pytają dzieci, dlaczego kłamią. Pytają „Dlaczego to zrobiłeś? Powiedziałem Ci, że nie powinieneś tego robić „. Rodzice wyjaśniają dzieciom, dlaczego zrobili coś złego. Dzieci czują się w ten sposób szanowane. W ten sposób ludzie szanują się nawzajem. Dzieci poznają swój błąd i przestaną to zrobić w przyszłości. Z kolei zrozumieją, że nie jest to wynikiem ich złej woli i zmieniają swoje zachowania. W Polsce, jeśli dziecko jest nieposłuszne, rodzice go karzą:.Nie pozwalają dzieciom chodzić na plac zabaw, oglądać telewizję, grać w gry wideo i korzystać z internetu itd itp. Dzieci w ten sposób są świadomi konsekwencji złego zachowania.
W tym czasie w Indiach, jeśli dziecko hałasuje w klasie lub nie odrabia swojej lekcji, nauczyciel kazałby jemu/ jej stać całe zajęcia w kącie sali lekcyjnej. Najprawdopodobniej zostanie pokarany fizycznie przed całą klasą. Może w celu uniknięcia kary, dziecko odrobi pracę domową lub następnym razem będzie siedział cicho podczas lekcji. Niektórzy mogą nie rozumieć, co robią źle. Złe zachowanie jest nagradzane złym traktowaniem. Dzieci nie tłumaczy się konsekwencji ich złego zachowania w normalny wyrozumiały sposób.
Myślę, że jednym z powodów, dla których kara cielesna jest popularna w Indiach jest następujący: Jesteśmy bardzo zaludnionym krajem. Średnia grupa w naszych szkołach miałaby 60 uczniów. Każda klasa ma około 4 grup po 60 studentów. W mojej szkole było około 2500.
Jeśli nauczyciele mieliby wyjaśnić wszystkim tym dzieciom konsekwencje ich złego zachowania, zajęłoby im to dużo czasu. Najszybszym i najskuteczniejszym sposobem byłoby sprawienie dziecku fizycznego bólu, aby one nie powtórzyło się, to zachowanie. Wiele dzieci może zrozumieć konsekwencje ich złego zachowania, ale wielu nie. W ten sposób niektóre dzieci mają trudności w uczeniu się.
Wierzymy, że fizyczny ból zmusi nas do zaprzestania robić złych rzeczy.
PS- Mój przyjaciele z Polski powiedzieli mi, że kara fizyczna była kiedyś używana w Polsce. Jak to wyglądało. Czy ktoś wie? Proszę dać mi znać w komentarzach
4 Comments
Zaprzestano kar cielesnych mniej wiecej w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku. Jedną z najbardziej popularnych było bicie linijka dzieci po dłoniach. Dziadkowie opowiadali mi że czasem musieli też klęczeć z rękami założonymi za głowę przez kilka godzin. Wykręcanie uszka też było w modzie 😉
Witam. Wygląda na to że w tam tych czasach kara cielesna była powszechnie praktykowana. Nasze dziadkowie i babcie mieli gorzej. Jest u nas takie powiedzenie ze dziecko która była wychowana za pomocą kar fizyczny jest jak sos gotowany w garnku z pokrywką.(TO się lepiej rymuje w naszym języku) 🙂
Pozdrawiam
We wcześniejszych latach nauczyciele np. jak uczeń rozmawiał, zrucał w nich przedmiotem które miał pod ręką. Mój nauczyciel od chemii odpowiadał jak jego nauczycielka od matematyki zruciła mu w głowie ekierka i jej kant walił mu się w głowę albo pan od fizyki odpowiadał jak nauczyciel rozbił mu coś o głowę lu bili ich po rekach. Ale teraz tez nie jest dobrze, bo nauczyciel nie może nawet dotknąć dziecka bo rodzice w sekundę oskarżają o gwałt lub molestowanie. Nie mogą wyrażać swoich poglądów ani zdania na żaden tematów, to jakaś masakra.
Witaj Jay
Trafiłam na Twojego bloga calkiem przypadkowo. I…. jestem pod duzym wrazeniem. Naprawdę.
Mam przyjaciela Hindusa. Jesteśmy z sobą w stalym kontakcie (piszemy i dzwonimy do siebie). Może nawet łączy nas jakaś niewidzialna nić. Jesli wiesz o czym mówię.
Mój przyjaciel często skarży się na sytuację w Indiach, na pracę lub jej brak, na kiepskie zarobki. Jego marzeniem jest przyjazd do Polski i znalezienie tutaj pracy.
Chcialabym mu pomóc ale….
Życie w Indiach, kultura, religia , mentalność ludzi jest tak inna od naszej, polskiej, ze nie jestem pewna czy on jest na to gotowy.
Dla niego Polska to druga Ameryka. A sam dobrze wiesz, ze tak nie jest. Napewno zycie przeciętnego Polaka na przestrzeni ostatnich lat zmieniło się na lepsze ale nadal jest ciężko. Pomijając fakt, że w każdym kraju są ludzie dobrzy i źli, tolerancyjni i rasiści.
Piszesz tak prawdziwie (tak myslę) o swoim i moim kraju. Piszesz o traktowaniu kobiet w Indiach, o religii, zyciu codziennym. Pozwoliło mi to zrozumiec bardziej miejsce skąd pochodzisz i skąd pochodzi mój przyjaciel.
Czuję, że pomimo tego iż chce być ze mną jest strasznie zwiazany ze swoją rodziną i ojczyzną.
Ostatnio napisałam mu czy jest gotowy zmienić całe swoje życie. Bo tak by bylo gdyby przyjechał do Polski. I wiesz, chyba nie zrozumiał.
Jesli możesz napisz co bylo najgorsze dla Ciebie i co sprawiło Ci największą trudność w zaklimatyzowaniu się w Polsce.
I powiem Ci jeszcze jedno
Jesteś Hindusem i nie wolno Ci się wstydzić swoich korzeni. Jestes też Polakiem i Europejczykiem, bo tylko osoba, która czuje Polskę potrafi tak pisać
Dziękuję i życzę wszystkiego dobrego i owocnego pisania.
Będę zagladać